کاربرد سنجه های سیمای سرزمین در تحلیل گرادیان فضاهای سبز شهری ( مطالعه موردی: منطقه 3 شهرداری کرج )

با توجه به رشد سریع شهر نشینی در کشور، الگوی­های ساختاری در محیط های شهری به شدت دستخوش تغییر است  فضای سبز شهری نیز مصون از چنین تغییراتی نیست. بنابراین مطالعه در زمینه الگوی فضایی و پراکنش فضاهای سبز به منظور شناسایی ضعف­ها و کمبودها امری ضروری محسوب می­شود. در این مطالعه به منظور بررسی توزیع فضای سبز شهری از تحلیل گرادیان و سنجه­های سیمای سرزمین استفاده شد. به این منظور در طول شش جهت جغرافیایی از مرکز منطقه سه شهرداری کرج به سمت­ حاشیه­ها سنجه­های مربوط به درصد اشغال شده از سیمای سرزمین (pland)، تراکم لکه­ها (pd)، شکل سیمای سرزمین (lsi) و میانگین فاصله اقلیدسی (enn-mn) در سطح کلاس برای هشت طبقه کاربری و پوشش شامل: کاربری­های مسکونی، خدماتی و صنعتی با پوشش­های مختلف (پارک، حاشیه خیابان­ها، جنگلکاری، فضای سبز نیمه خصوصی و فضای سبز خصوصی) محاسبه شد. در ادامه به منظور بررسی توزیع فضایی کل فضای سبز در منطقه مورد مطالعه از سنجه­های مساحت (ca)، تراکم لکه، غنای لکه (pr) و میانگین فاصله اقلیدسی در سطح سیمای سرزمین استفاده شد. بررسی وضعیتترکیبوتوزیعفضاییعناصرساختاریسیمایسرزمینوروند تغییرات از مرکز شهر به سمت حاشیه­ها نشان داد که فضاهایسبزدرمنطقه مورد مطالعهازنظرنحوة ترکیبوتوزیعفضاییشرایطمطلوبیندارند و در طول جهت­های مختلف ازلحاظوسعت،پیوستگی،ماهیت، ترکیبوتوزیعفضاییدچار نوسانات شدیدی می­باشند. نتایج این بررسی منعکس کننده سیاست غلط برنامه­ریزان شهری جهت مکا­نیابی و احداث پوشش­های فضای سبز در محدوده مورد مطالعه می­باشد.